Palce lizać ;))

Wczoraj była sałatka, dzisiaj zapraszam na deser! Zaangażowałam przyjaciółkę do wspólnego pieczenia halloweenowych ciasteczek. Na czym polega ich halloweenowość? Spójrzcie :))

Piekłyśmy... paluszki rodem z opowieści o Frankensteinie ;)) 

Na przepis trafiłam dzięki A., autorce Zuego Bloga (KLIK). Ta z kolei wygrzebała go z czeluści forum strony gazeta.pl. Ja nieco go zmodyfikowałam, a teraz przekazuję dalej. Receptura na tak osobliwe smakołyki musi być szerzej znana ;))

Składniki (proporcje na 40 - 50 paluszków):

250 g miękkiego masła (1 i 1/4 kostki)

1 szklanka cukru (zwykłego lub pudru)

1 jajko

1 łyżeczka olejku migdałowego (niekoniecznie)

1 łyżeczka olejku waniliowego (niekoniecznie)

3 szklanki mąki

1 łyżeczka proszku do pieczenia

duża szczypta soli

opakowanie całych migdałów (nie płatków!)

2 łyżeczki dżemu (truskawkowego, borówkowego lub porzeczkowego)

Przygotowanie:

Zmiksuj wyjęte wcześniej z lodówki, miękkie już masło z cukrem. Dodaj jajko, olejki, część mąki wymieszanej z proszkiem do pieczenia i solą - miksuj nadal. Następnie dosyp resztę mąki, wyrabiaj ciasto ręką. W razie, gdyby ciasto było kleiste podsypuj je mąką, nawet jeśli jej ilość w cieście miałaby przekroczyć wspomniane wyżej trzy szklanki. Uformuj kulę, opakuj ją w woreczek i włóż do zamrażalnika na ok. 30 minut. Zblanszuj migdały (zalej wrzątkiem, a następnie obierz ze skórki). Po upływie wyznaczonego czasu włącz piekarnik - musi nagrzać się do ok. 200 - 210 stopni C. Wyjmij ciasto, odkrawaj po kawałeczku, formuj paluszki. W miejsce paznokci wciskaj migdały. Pod niektóre z nich kapnij nieco dżemu, który da dramatyczny efekt wypływającej krwi ;) Miejsca "stawów" ponacinaj nożem dla uzyskania charakterystycznych linii. Kładź paluszki na wyłożonej papierem do pieczenia blasze. Wsadź ją do mocno nagrzanego piekarnika (w ledwo ciepłym ciasto rozpłynie się, paluszki stracą kształt). Piecz przy użyciu dolnej i górnej grzałki przez około 10 - 12 minut.

Przepraszam za jakość zdjęć, były robione wieczorem - nie mogło się obyć bez lampy. Musiałam działać, bo obawiałam się, że paluszki nie doczekają do rana... ;)

Polecam Wam formować wąskie paluszki i nie przejmować się, że migdał jest szerszy niż one same - ciasto urośnie (rozszerzy się) podczas pieczenia. Szkoda, że nie wiedziałam tego wcześniej - większość moich paluszków po upieczeniu bardziej przypominało ogórki tudzież myszy... Do zdjęcia wybrałam najwęższe ;))

Wypieki z zewnątrz są lekko chrupiące, w środku natomiast miękkie, maślane. Palce lizać! Dosłownie i w przenośni ;)))